Son çalışması – Apple’ın, Cupertino, Kaliforniya’daki yeni merkezi geniş yelpazeli bir haraç olacak: detaylara şaşırtıcı bir şekilde inşa edilmiş fütüristik bir kampüs.Elektrik kablolarının düzenlenmesinden gizli bir borunun kaplamasına kadar 2.8 milyon metrekarelik ana binanın hiçbir yönü, inceleme yapmak için çok küçüktü.
Ancak, projede yaklaşık iki düzine mevcut ve eski işçilerle yapılan röportajlara göre, çoğunlukla gizlilik anlaşmaları imzalamış oldukları için adlandırılamayacakları bir binayı elle tutulan bir cihaz gibi kusursuz bir şekilde inşa etmek kolay bir iş değil.
Apple 2011’de planlarını açıkladığından hareket tarihi yavaş yavaş geriledi: Jobs’un ilk projeksiyonu 2015 idi, ancak bu bahar projeye dahil olanlara göre en muhtemel görünüyor. Şehrin uzun süre onaylanması gecikmeye katkıda bulundu.
Apple, toplam fiyat etiketini açıklamadı, ancak eski proje yöneticileri yaklaşık 5 milyar dolarla tahmin yapıyor – 2015 yılına ait bir röportajda Genel Müdür Tim Cook’in tartışmadığı bir rakam. Eski inşaat müdürlüğüne göre ana binanın iç bölümünde yalnızca 1 milyar doların fazlası tahsis edildi. Steve Jobs, Apple’ın yeni karargâhıyla tasarım mükemmelliğini elde etti
Projeye giren her zaman ve para için mimarlık camiasında bazıları, Apple’ın doğru noktalara odaklanıp odaklanmadığını sorguluyor. UC Berkeley’de Peyzaj Mimarlığı ve Çevre Planlaması Bölümü öğretim üyesi ve öğretim görevlisi olan Louise Mozingo, kampüsün işbirliğini teşvik etmeyi amaçlayan kökten açık ofislerin eğilimine istisna oluşturduğunu söyledi. Lider, merkezi ofis binası – sıklıkla bir uzay gemisine benzetilmiş büyük bir cam halkası – sadece gezinmek için bir meydan okuma olabilir.
“Bu, ofis alanının verimliliğini en üst düzeye çıkarmak değil, bu, bu küresel şirket için sembolik bir merkez oluşturma ile ilgili” dedi. “Bir simge yaratıyorlar.”
Bir Apple sözcüsü bu hikaye için yorum yapmayı reddetti.
Dünyanın en büyük kavisli cam parçası
Tech şirketleri uzun zamandır genel ofis parklarını tercih ettiler ki bunları bom ve büstler aracılığıyla kiralayabilmeleri ve boşaltmalarına izin verdiler. Jobs’un resmen ölümünden aylar önce Apple Campus 2 olarak bilinen şeyin ortaya çıkması, Silikon Vadisi mimarisinde yeni bir bölüm oldu.
Tamamlandığında, kampüs 2013 proje tanımına göre 14.200 çalışana ev sahipliği yapacak. Dünyanın en büyük eğimli cam parçasına sahip olan ana bina, binlerce ağaçtan oluşan yemyeşil bir gölgelikle çevrili. Apple, Hewlett-Packard’dan edindiği çimento yüklü kampüsünden az kalmış olsa da, iPhone üreticisi teknoloji devi ile teknoloji devi arasında geçen yüz yıllarca ahırı korudu.
Ancak projede çalışanların en çarpıcı olanı, Apple müdürlerinin geniş çaplı kompleksin yapımını, cep büyüklüğünde elektronik tasarımına yaklaştıkları gibi gerçekleştirme ısrarıydı.
Apple’ın şirket içi inşaat ekibi pek çok kural uyguluyordu: Camın içine delikler veya borular yansımamıştı. Binanın her yerinde sıklıkla kullanılan özel ahşapların yönergeleri yaklaşık 30 sayfaya kadar çıktı.
Toleranslar, uzaklık materyalleri istenilen ölçümlerden sapma gösterebilir, özellikle odaklanmıştı. Pek çok projede standart en çok 1/8 inçtir; Apple genellikle gizli yüzeyler için bile daha az talep etti. Steve Jobs, Apple’ın yeni karargâhıyla tasarım mükemmelliğini elde etti
Şirketin keskin tasarım anlayışı projeyi geliştirdi, ancak beklentileri bazen inşaat gerçekleriyle çakıştı, eski bir mimar dedi.
“Telefonlarla çok, çok az hoşgörü gösterebilirsin” dedi. “Hiçbir zaman bir binaya tolerans seviyesi tasarlamazsınız. Kapıların sıkışacaktı. ”
Yaklaşık 13.000 tam zamanlı inşaat işi üreten proje, müteahhitleri üzerinde bir ücret aldı. Orijinal genel müteahhitler olan Skanska USA ve DPR Construction, inşaat uzmanlarının böyle bir ölçek projesi için ender kalkınma dediği iş başladıktan sonra ayrıldı. Ayrılmaların nedenleri belli değil ve ne Apple ne de firma yorum yapmıyordu.
İlkeleri tasarıma sadık kaldım
Apple’ın binaya yeni yaklaşımı pek çok formu aldı. Proje üzerinde çalışan tasarımcı Alman de la Torre, yuvarlak köşe eğrisi gibi oranlardan birçoğunun Apple’ın ürünlerinden geldiğini tespit etti. Asansör düğmeleri iPhone’un ev düğmesini andıran bazı işçilere çarptı; Bir eski müdür bile tuvaletin şık tasarımını cihaza benzetti.
Ancak de la Torre sonuçta Apple yöneticilerinin iPhone’u kendiliğinden uyandırmaya çalışmadığını, Platon’un form ve boyut idealine benzer bir şey izlediğini gördü.
De la Torre, “Bir şekilde tasarım deneyimleri ile tasarım ilkelerine geldi ve bu ilkelere sadık kalıyor” dedi.
Ayrıntılara fanatik bir dikkat, kilit bir ilkedir. Yapımın erken saatlerinde, Apple yöneticileri inşaat ekibine, tıpkı cilalı betonlardan oluşan geniş panellerden oluşan tavanın tıpkı iPhone ses jakınının bitmiş bir üründüğü gibi tertemiz olması gerektiğini söyledi; eski bir inşaat müdürü hatırlattı.
Böylece, binlerce tavan panelinin her biri hem Apple’ın kendi bünyesindeki ekip hem de genel müteahhitten, bir kere dükkandan, daha sonra şantiyede onayı almalıydı.
Eski inşaat yöneticisi, “Göremediğiniz şeyler, hepsi de Apple için önemli” dedi.
En rahatsız edici özelliklerden biri, eşi benzeri olmayan, Apple’ın mükemmel bir şekilde düz olmasını istediği kapı girişleri idi. İnşaat ekibi geri itti, ancak Apple sıkı durdu.
Gerekçe mi? Mühendisler, binaya girerken yürüyüşlerini ayarlamak zorundaydı, eski bir inşaat müdürüne göre işlerinden dikkat dağıtıcı riskler taşıyordu.
Eski inşaat yöneticisi “Bunu yapmamaya aylarca harcadık çünkü daha önce hiç yapılmamış olan zaman, para ve malzeme” dedi.
Apple yöneticileri, dakikalık özelliklerini mükemmelleştirerek aylar boyu harcadılar ve eski inşaat yöneticilerinin projenin diğer bölümlerini geride bırakan bir domino etkisi yarattığını söylediler.
Tabela hassas bir dengeleme eylemi gerektiriyordu: Apple, tüm işaretlerin şık, minimalist estetiğini yansıtmasını istedi, ancak itfaiye acil durumlarda binanın hızlı bir şekilde gezinebilmesini sağlamalıydı.
Projede Santa Clara İlçesi İtfaiyesi’ni temsil eden emekliye ayrılmış bir yangın şefi olan Dirk Mattern, konuya değecek 15 toplantıya katıldığını tahmin etti.
“Tabela üzerinde fazla zaman harcadım” dedi.
Bir resim gibi
Apple, genel müteahhitler Holder Construction ve Rudolph & Sletten’ı ana binayı 2015’te bitirmeyi teklif ettiğinde, ilk iş emirlerinden biri konferans salonları ve ofisler için bir kapı kolu hazırlamaktı.
Ardından aylarca süren inşaat işçileri, çalışmalarını elindeki Apple’ın kendi bünyesindeki ekibinden bir yöneticiye sundular ve numuneyi tekrar tekrar eline aldılar. Sonunda, hafif bir yumru hissettiğini söyledi.
Yapım ekibi, nanometreye kadar hiçbir kusur bulamayan ölçüleri iki kez kontrol etti. Yine de Apple başka bir sürümü ısrar etti.
Kapı koluna çok yakından dahil olan inşaat müdürü, projenin tamamlanmasını görmedi. Son gününe gelindiğinde, Apple da tasarımla uğraşıyordu – bir buçuk yıl tartışmanın ardından. Steve Jobs, Apple’ın yeni karargâhıyla tasarım mükemmelliğini elde etti
İnşaat tamamlandığında, sitedeki tek parmak izi Jobs’tur. Bölge Konseyinin bölgesel müdürü ve ressamlar ve ilgili el sanatları için 16 birlik olan Brett Davis, işçilerin sık sık hassas malzemelerin maruz kalmasını önlemek için eldiven giymek zorunda kaldığını söyledi.
“Bu, dokunmak istemediğiniz bir tablo gibi” dedi. “İçeriye girmesine izin verdikleri takdirde mutlaka görülecek bir şey olacak” dedi.